Schoolhockey Heren

Schoolhockey: the road to victory By Quint 3A

Je zou het misschien niet denken, maar ons kleine schooltje wist wel degelijk te imponeren bij het schoolhockeytoernooi. Wij, Jongens Jong, speelden op HBS in Bloemendaal en het was lekker weer. Zoals afgesproken waren we gezellig met zijn allen met de trein gegaan (nou niet echt, half zeven verzamelen op school was toch wel een beetje vroeg, bijna iedereen was met de auto). Met mister Murzan als opperhoofd gingen we van start. De eerste wedstrijd was tegen een stelletje losgeslagen Friezen met ijzeren bijlen. We werden met 4-0 afgeslacht, maar het deed ons ego wel weer goed dat datzelfde team later in de finale stond. De tweede wedstrijd ging stukken beter, we wonnen met 1-0 van Haarlemmers. Het is nog steeds niet duidelijk wie er nou gescoord heeft, het was nogal een rommelgoal. In die wedstrijd kwamen we erachter dat we een ijzersterk team hadden, met:

-Tickle Tackle Toon in het doel

-Masterlijke Morris op rechtsachter

-Jiggly Jasper op linksachter

-Flexible Frederick op de voorstop (de grapjas)

-Tangle Jangle Thomas als inschuivende libero

-Wungle Jungle Jacob on the midfield

-Mysterious Max in de spits

-Dizzle Dazzle Daan als superspeedy aanvaller

-Ruby Ruby Ruby Ruby Ruben als offensive effencial player

-Metal Marten als aanspeelpunt overal

-Fuzzybuzzy Floris on the attackfield

-Truzzle Bluzzle Tim als rightfieldplayer

-Migglydiggly Michiel op de linkerflank

-Amazingly Abe als middenvelderige verdediger

-Quantibanti Quint on the defence

en als eenheid waren we een hechte community. We hadden een slechtere voorbereiding gehad dan de andere scholen, maar we speelden samen alsof we al vanaf de F’jes bij elkaar in het team zaten. De derde wedstrijd ging ietsje minder, we verloren met 0-2 van andere Haarlemmers. In die wedstrijd brak Tim zowat zijn neus, hij kreeg er keihard een stick tegenaan. Het bloedde als een gek en het was bovendien ook zonde van Tim als speler, want hij was briljant in het veld. Ondanks die tegenslag wonnen we de wedstrijd daarna, zonder ook maar één doelpunt te scoren. Onze tegenstander was namelijk vertrokken, omdat ze al rilden bij het idee tegen het bloeddorstige Ignatius te moeten spelen. Dus gingen wij maar een beetje strafballen zitten nemen op Toon. Morris was wel pro. In al onze verveling hebben we ook nog een briljante en tevens zeer creatieve strafcorner bedacht. Maar wij wilden toch ook nog wel een wedstrijdje spelen, dus daagden we het Eerste Christelijke Lyceum uit (ik geloof er niks van, ze kunnen nooit het eerste zijn geweest). Zij dachten wel even van ons te winnen (mede omdat Murzan had gezegd dat we heel slecht waren, omdat de ECL’ers anders geen zin hadden), maar we boden nog veel tegenstand. Het ECL kwam eerst op voorsprong. Daarna scoorden we de gelijkmaker na een vrijwel perfecte aanval. Tik-tak, snelle passjes, we speelden stijlvol en met passie. Het bleef lang spannend en er waren ontzettend veel toeschouwers (ahum). De winnende goal werd gescoord door Jacob, die, zwak uitgedrukt, geniaal is. In de cirkel kreeg hij de bal en hij aarzelde geen moment: hup, met een ferme klap die bal in de hoek. Zo wonnen we en tot ieders verbazing werden we 5e van het hele toernooi! Er deden tientallen scholen mee! (13) Maar we waren dus heel blij en tevreden keerde iedereen weer terug naar huis. Iedereen heeft ongelooflijk goed gespeeld!! En Meneer Murzan, bedankt, u heeft van een zooitje bijeengeraapte straatkinderen een gezellig en supergoed team in elkaar weten te knutselen, we vonden het vet! Volgend jaar weer!!! 

Advertentie